در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم! بیا تا برایت بگویم؛ چه اندازه تنهایی من بزرگ است بیا آب شو مثل یک واژه بر سطر خاموشیام...
یاد گرفتم که . . . مهم نیست تو زندگی چه چیزایی دارم! مهم اینه که چه آدمهایی در زندگیم هستن؛ آدمایی که همه چیز رو به خودشون میگیرن، رشد نمی کنند🤎📎.
مرز ما عشق است هرجا اوست آنجا خاک ماست... سامرا غزه حلب تهران چه فرقی میکند... هرکه را صبح شهادت نیست شام مرگ است... بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی میکند