طراحی سه‌بعدی مینیمال کره شیشه‌ای قرمز

دنیای طراحی سه‌بعدی در گرافیک بسیار گسترده بوده و طرافدار زیادی نیز دارد. برای یک طرح سه‌بعدی جذاب باید نکات زیادی را رعایت کرده تا دیزاینی حرفه‌ای خلق شود.

طرح‌های گرافیکی سه‌بعدی زبانی بصری قدرتمند هستند که با بهره‌گیری هم‌زمان از حجم، نور، متریال و حرکت، مفاهیم را با عمق و وضوحی منتقل می‌کنند که در بستر دوبعدی قابل دستیابی نیست؛ این طرح‌ها نه تنها به‌صورت بصری جذابیت می‌آفرینند، بلکه توانایی روایت داستان، نمایش رفتار مواد در نور واقعی و ایجاد ارتباط عاطفی با بیننده را دارند. از طریق کنترل دقیق هندسه و نسبت‌ها می‌توان فرم‌هایی خلق کرد که معنا را القا می‌کنند، از طریق متریال و بازتاب‌ها می‌توان ویژگی‌های لمسی و کیفیت سطح را القا کرد، و از طریق حرکت و زمان می‌توان تحول، چرخه یا نقطه عطفی را به بیننده نشان داد. این ترکیب ابزارها باعث می‌شود آثار سه‌بعدی هم برای برندسازی و معرفی محصول و هم برای تصویرسازی مفهومی، تجربه‌های تعاملی و انیمیشن‌های روایی مناسب و مؤثر باشند؛ وقتی مینیمالیسم به کار گرفته می‌شود، هر عنصر نقش مهم‌تری پیدا می‌کند و فضای بصری برای تمرکز روی پیام اصلی باز می‌ماند.

مراحل اصلی طراحی سه‌بعدی حرفه‌ای

برای طراحی یک صحنه سه‌بعدی جذاب و اثرگذار در ذهن مخاطب باید نکات مهم و طلایی رعایت شوند. در ادامه به اصلی‌ترین بخش ‌های دنیای طراحی سه‌بعدی پرداخته می‌شود.

وارد کردن مدل و تنظیم صحنه

بخش ابتدایی و اصلی‌ترین بخش در طراحی سه‌بعدی، ساخت صحنه سه‌بعدی است. باید با در دست داشتن یک ایده خوب و مناسب شروع به ساخت محیط سه‌بعدی و تنظیم آبجکت‌ها و مدل‌ها کنید. در این طرح سه‌بعدی تنها از آبجکت‌های کره (Sphere) و مکعب (Cube) ساده و تعداد زیادی کپی از آن‌ها تشکیل شده است که به‌خوبی کنار هم قرار گرفته‌اند.

تنظیم نور محیط

مرحله دوم در طراحی سه‌بعدی، تنظیم نور است. در این بخش باید منابع نوری مختلف را تعریف کرده و نور محیط را تنطیم کنید. یکی از رایج‌ترین نورها در طراحی سه‌بعدی نور خورشید یا Infinite Light است که نوری است که از فاصله دوری بر جسم می‌تابد. تنظیم نور محطی (Envoremental Light) نیز بسیار ضروی بوده و در نتیجه رندر سه‌بعدی بسیار تاثیر گذار است. این نور در واقع تعیین می‌کند که محیط سه‌بعدی طراحی شده در بخش 1، در چه محیطی قرار دارد و تصویر یا نور چه محیطی بر آن تاثیر گذار است. لازم به ذکر است که در آرت‌ورک این مطلب از منبع نور خوشید استفاده شده است.

تنظیم متریال‌ها و تکسچر

متریال در واقع لباسی است که روی مدل‌ها و آبجکت‌های ما در یک محیط سه‌بعدی را می‌پوشاند. در ابتدا باید در انتخاب نوع متریال اعم از چوب، سنگ، فلز، شیشه و یا پارچه و غیره دقت شده و سپس تنظیمات مربوط به هر متریال مانند Roughness، Metalness، Transperncy و غیره انجام شود.

تنظیم دوربین و ترکیب‌بندی

اولین گام برای تنظیم دوربین؛ تنظیم زاویه، فاصله و فاصله کانونی (Focal Length) دوربین از سوژه اصلی است. در مرحله بعدی باید با در نظر گرفتن اصول پرسپکتیو سوژه را در بهترین نقطه از تصویر برای جذب نگاه بینندگان قرار دهید. همچنین باید توجه شود که نسبت تصویر و حاشیه امن نیز برای جلوگیری از حذف عناصر مهم در برش‌های بعدی رعایت باید رعایت شود.

رندر نهایی صحنه سه‌بعدی

موتورهای رندر گوناگونی وجود دارد که هر کدام فلسفه خود را دارند. نکته‌ای که مشترک در تمام رندرهاست این است که یک رندر خام می‌تواند با اصلاح نور و رنگ در نرم‌افزاری مانند فتوشاپ، چند پله بهبود یافته و بهتر شود. این اصلاح نور و رنگ حتی می‌تواند توسط هوش‌مصنوعی نیز انجام شود.

جمع‌بندی مبحث سه‌بعدی

طراحی سه‌بعدی یک فرایند هدفمند است که با سازمان‌دهی دقیق مدل‌ها، متریال‌گذاری هوشمند، نورپردازی معنی‌دار و ترکیب‌بندی حساب‌شده به تصویری تبدیل می‌شود که هم از نظر بصری جذاب و هم پیام‌رسان است؛ توجه به جزئیات فنی مثل مقیاس، پاک‌سازی هندسه، تنظیمات دوربین و بهینه‌سازی رندر زمان و خطاها را کاهش می‌دهد و وقتی مینیمالیسم و خلاقیت در طراحی به‌درستی ترکیب شوند هر عنصر بیشترین تاثیر را خواهد داشت و خروجی نهایی برای نشر دیجیتال یا پرینت بیشترین خوانایی و جذابیت را دارد.

آرت‌ورک سه‌بعدی این مطلب در نرم‌افزار Adobe 3D Stager طراحی و رندر شده است. این طرح در عین مینیمال بودن و سادگی، بسیار جذاب است و بیننده را جذب خود می‌کند.